Hz.Ömer (r.a)
Bazı insanlar var ki; Tarih geçer. Zaman kaydını koyar.. Nesiller geçer, nesilden nesile.. Kainat sukut eder arkasından.. Derin bir iz bırakır bir rüzgar gibi.. Derin bir yankı bırakır.. Mezarına gidersiniz sessizdir.. Hiç konuşmaz.. Konuşsanız cevap gelmez. Acep konuşamıyor mu yoksa konuşacağı bir şey yok mu. Bir dünyadır aslında, bir dünya kadar büyüktür. Onu andığınızda sarsılırsınız, iliklerine kadar doyarsınız. Yanına gittiğinizde çok şey mırıldanmak istersiniz.. Anlatacaksınız,anlattığınız yankı bulacak dinleyecek.. Derin bir iz bırakır sizde bırakmamak mümkün değil ki.. Sizi değil ki sadece.. İman etmeyenleri dahi o denli etkilemişti. Koca, koca ama hayli büyük simasıyla, hayli geniş omuzuyla, koca gövdesiyle ayaktaydı.. Minberdedir Medine'de.. Rasulullah'ın bir zamanlar çıktığı o yerdedir... Yüzü Hz.Peygambere dönüktür.. Sırtını hiç çevirmezdi oraya.. Rasulullah'ın mezarı sağ tarafına düşüyordu.. Yanında Hz.Ebubekir'in mezarı.. Daha sonra O da oraya gelecekti.. onların hemen yanına.. Ellerini kaldırıyordu ve şöyle diyordu;
''Afetler çoğaldı, kıtlık var.. Çocuklar ağlıyor.. Su inmiyor gökten, yağmur kesildi, nebatlar bereketini kaybetti'' diyordu.
Sonra ellerini kaldırıyordu göklere doğru semaya doğru..
''Ya Rabbi ben tövbe ediyorum'' diyordu.. ''Ben Halife Ömer tövbe ediyorum. Eğer felaketleri benim gibi bir adam ümmetin başındadır diye indiriyorsan Ömer tövbe ediyor Ya Rabbi Sana..'' :( :(
Selam Sana Koca Halife...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder